Proszę, powiedz
Czy to jedno słowo sprawia Ci aż tak wiele bólu?
Czy nienawidzisz mnie zbyt mocno, by je wypowiedzieć?
Pamiętasz? Jak opowiadałem Ci bajki, legendy
Jak kochałeś wszystkie te baśniowe stwory
Jak bałeś się słów o potworach
Czułem się wtedy tak ważny, tak potrzebny
Dawałem Ci swoje słowa
Dawałem Ci swoje historie
Teraz pragnę od Ciebie tego jednego, jedynego słowa
„Braciszku”
Czemu tego nie powiesz?
Czemu nie chcesz nazwać mnie bratem?
Czemu nie chcesz się do mnie przyznać?
Nienawidzisz mnie?
Wstydzisz się mnie?
Nie jestem godzien usłyszeć tego słowa z Twych ust?
Proszę, powiedz
To jedno słowo
Lub prawdę, która zamyka Ci usta
Pragnę tylko tego
Słów miłości
Słów prawdy
Powiedz „Braciszku”
Lub wyjaw co Cię od tego powstrzymuje
„Nie jestem już dzieckiem”
Wiem, że nim nie jesteś
Ale dalej jesteś moim kochanym, słodkim, małym braciszkiem
Tak jak dzieci dla rodziców są zawsze ich szkrabami
Tak Ty zawsze będziesz moim drogim braciszkiem
Więc proszę, powiedz to
„Braciszku”
Lub prawdę o swych uczuciach
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz