Wiersz numer czterdzieści cztery: Zegar śmierci.

Po pierwsze: podoba mi się numer wiersza^^ Jeśli ktoś kojarzy "A imię jego czterdzieści i cztery", jeśli nic nie przekręciłam, bo z pamięci. O ironio... Wiersz o Prusach. Prusy umiera, narrator zwraca się do niego pytając o to, czego będzie żałował. Chyba pisane z perspektywy śmierci. Autor sam nie wie co miał na myśli, Prus nie było w planach... Ech, współczuję uczniom, jeśli kiedyś moje wiersze byłyby w podstawie programowej... *sama ich nie rozumie* Milka, teraz wiem co czułaś...

Zegar śmierci

Tik-tak, tik-tak

Umyka Ci wciąż czas

Tik-tak, tik-tak

Nie ma Cię wśród nas

A może wciąż tu jesteś?

Szkarłat nie pokrył się jeszcze mgłą

Słyszysz tykanie zegara

Kiedy stało się tak głośne?

Wiesz, że utraciłeś już wszystko

Możesz jedynie przyglądać się światu

Czarne pióra upadły na ziemię

Zastanawiasz się, czemu ten ptak nie miał zapasowej głowy

Jemu opadła jedyna, umarł

A gdyby miał dwie, czy istniał by dalej?

Czego teraz żałujesz?

Krwi przelanej?

Łez wylanych z winy Twojej?

A może widoku jej pleców gdy odchodziła do niego?

Już za późno, mój drogi

Tik-tak, tik-tak

Zegar śmierci bije

Tik-tak, tik-tak

Przyszedł na Ciebie czas

Szkarłat skrywa się pod powiekami

Czy nie ujrzy już szmaragdu?

Fiołki porosły trawę, róże więdną na krzewie

To wszystko, co zabrałeś

Ci wszyscy, których skrzywdziłeś

Czy będą o Tobie pamiętać?

Co o Tobie myślą?

Kto cieszy się z odzyskania tego, co mu odebrałeś?

Kto ucieszy się z Twej śmierci?

Kto Twe miejsce zajmie?

Więc żegnaj nam

Tik-tak, tik-tak

Zegar bije nie przerwanie

Tik-tak, tik-tak

Śpij już, kochanie