Wiersz numer czterdzieści dziewięć: Marionetki.

Małe przemyślenia na temat władców i personifikacji. Cały świat jest jedynie zbiorem marionetek.

Marionetki

Wybrańcy, po jednym z narodu każdego

Gdy ich ujrzysz dowiesz się wszystkiego

Zawsze rozpoznasz, z jakiej są nacji

Czy zazdrościsz im wiecznego życia?

Czy myślisz, że żyją w luksusach?

Jeśli tak, to prawdy nie znasz

Jeśli tak, to nie masz prawa ich kochać

Gdy pokochają nagle tracą swą miłość

Nie wiesz nawet jakie masz szczęście

Mogąc starzeć się i umierać przy ukochanym

A oni?

Wiecznie młodzi, a w okół nich ludzie odchodzą

I co z tego, że chcą być z nimi wiecznie?

Miłość zniknie w mgnieniu oka

A przyjaźń? Myślisz, że choć tyle im wolno?

Między sobą relacje zdradzają

Raz przyjaciel, raz wróg

Tylko dlatego, że ktoś pociągnął za inny sznurek

Przychodzi nowa osoba kierująca ich życiem

A oni podnoszą broń na tych, których mogą nawet kochać

A potem nic nie jest tak jak dawniej

Zmuszeni do miłości i nienawiści

Marionetki w rękach władców

Jak mogłeś pragnąć żyć wiecznie?

To przecież jedynie cierpienie

Obserwują jak odchodzą wszyscy w okół

A z jedynymi sobie podobnymi walczyć muszą

Dziś wróg, jutro przyjaciel

Jak można wtedy zaufać?

Piękny uśmiech osoby, która jeszcze wczoraj trzymała miecz na Twym gardle

Chcesz kogoś chronić, osłaniać

Uszczęśliwiać, spędzić z nim życie

A nagle spotykacie się po przeciwnej stronie barykady

Bo Twój władca tak chciał

Widzisz przed sobą obcą osobę

Lub czasem nawet znienawidzoną

I nagle słyszysz słowa każące Ci przysiądz jej wierność

Myślisz „Ludzie też tak muszą, królowie...”

Masz rację, oni też są marionetkami

Czasem, gdy chcą uciec spotyka ich tylko większe zło

Cały świat stworzony jest z marionetek

Nawzajem pociągamy za swe sznurki

Lecz teraz my już jesteśmy wolni

Nie narodzi się już król zmuszony do małżeństwa

Ani hrabianka wydana za możnowładcę

A oni wciąż będą walczyć między sobą

Pamiętają dawne krzywdy

My zapomnimy o urazach

Dostosujemy się do nowej rzeczywistości

Ich życia zmieniają się niczym w kalejdoskopie

Nie mogą nawet wiedzieć, czy nagle nie staną w szranki ze swym ukochanym

A czy im wolno kochać?

Nie mogą wybrać z kim spędzą życie, nawet jeśli nie ma nikogo u ich boku

A nawet, gdy są z osobą, której nie chcą nigdy opuścić, mogą stracić ją w każdej chwili

Świat zbudowany jest z marionetek

Przykładem są najpotężniejsi