Translate

niedziela, 28 lipca 2013

Wiersz numer sto czterdzieści dziewięć: Deszcz, który nie powinien nigdy spaść

Wojna prowadzi jedynie do jednego - zniszczenia, które usprawiedliwiamy na tysiące sposobów, wymyślając fałszywe korzyści.

Deszcz, który nie powinien nigdy spaść

Krople krwi i łez mieszają się ze sobą
Niczym w tańcu potępionych, muzyką są strzały
Ten, kto upadnie, przegrywa
Już nigdy nie powstanie

Deszcz świat obmywa
Deszcz krwi zmywa ludzkość
A ziemia pozostanie pusta
A ziemia będzie zimna

Gdy będzie po wszystkim, nic nie pozostanie
Kamień spadnie z kamienia, trawa od krwi przegnije
A ten, który to rozpoczął, spojrzy na świat z przerażeniem
Wzgardzi swym marnym istnieniem

Gdy pozostanie na świecie jedynie
Ten, który za spust pierwszy pociągnął
Pociągnie i po raz ostatni

Celując we własną głowę

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz