Wiersz numer jedenaście: Błazen.

Prusy wyznaje swe prawdziwe uczucia względem Węgier. Myśli, że będą to jego ostatnie słowa. Jaka jest prawda niech każdy pomyśli sam. Wzorowane na "Pierrot" Hatsune Miku.

Błazen

„Bycie samamu jest zajebiste!”

Naprawdę w to wierzyłaś?

W moje słowa?

Nienawidziłaś, a ja robiłem z siebie durnia

Tylko po to, by Ci zainponować

Chciałem go pokonać, by być lepszy, by zdobyć Twe serce

I wtedy ujrzałem jak płaczesz, a chwilę później wybuchasz złością

To jego kochałaś, mnie nienawidziłaś

Teraz już jest dobrze

Nigdy nie będę już obok Ciebie

„Jestem zajebisty, co nie?!”

Nie, cholera, nie!

Jestem zwykłym błaznem, który zranił kobietę

Ciebie

Wiem, że mi nie wybaczysz

Ale to ostatni moment, by Ci to powiedzieć

Kocham Cię

Nawet bardziej niż ten paniczyk

Bo ja Ci umiem to powiedzieć

Co Ci po jego muzyce?

Czy powie Ci to co ja?

Czy dotknie Cię tak jak ja?

Nie

Będziecie samotni razem

A ja będę śmiał się patrząc na was z góry

Zobacz, kłamliwy błazen zniknął